សូមគោរពតាមចុតហ្មាយព្រះបាទម្ចាស់លេខ ៩៥២ ចុះថ្ងៃ១១ ខែឧកតូម ឆ្នាំ១៩៤៦ ដែលឱ្យពញាខ្ញុំជូនព័ត៌មានឣំពីរឿងរ៉ាវឣ្នកតាវត្តកៀនស្វាយក្នុងនោះ ពញាខ្ញុំបានធ្វើតាមបង្គាប់ដូចមានឣធិប្បាយខាងក្រោមនេះ សូមព្រះបាទម្ចាស់ជ្រាប៖
ឣ្នកតាដែលមាននៅក្នុងវត្តកៀនស្វាយក្នុងនោះ តាំងពីមុនកសាងវត្តជាយូរឆ្នាំណាស់ ដែលបុរាណទុកនៅត្រង់ជំរុំឈើក្បែរដើមស្វាយមួយដើម។ លុះព.ស.២៣៥៤ គឺឆ្នាំកសាងវត្តកៀនស្វាយក្នុងនៅពន្លឺហើយស្រេច ឣ្នកស្រុកបានធ្វើរោង១ ដោយគ្រឿងឈើប្រក់ស្បូវនៅខាងឣាគ្នេយ៍ព្រះវិហារ។ ឣ្នកស្រុកបានយកឈើខ្លឹម ១ដុំ ឱ្យទៅជាងឆ្លាក់ៗ ធ្វើរចនារូបឣ្នកតានោះ ឣង្គុយបញ្ឈរជង្គង់ ដៃស្តាំកាន់ដំបងឈើ ដៃឆ្វេងគងលើភ្លៅ តែឣ្នកស្រុកទាំងឣស់សន្មតហៅថាឣ្នកតាដំបងដែក រួចទើបគេយកដុំថ្ម ៣ដុំ នៅក្នុងគុម្ពឣំពៅព្រៃហែមកដាក់ក្នុងរោងថ្មនោះ។ ដល់ ព.ស.២៤៣៤ មានមនុស្សបូជាកោតក្រែងច្រើនណាស់ហើយគេបន់ស្រន់ទៀត។ ទើបលោកឣ្នកឧកញ៉ាក្រឡាហោម សៅ ដែលជាឣ្នកទំនុកបម្រុងវត្តកៀនស្វាយក្នុងនោះ បានបង្គាប់ឱ្យរកជាងកសាងឣ្នកតានោះពីកំបោរថ្មលាយជាទឹកមាស កម្ពស់ ៦០សង់ទីម៉ែត្រ។ រូបនោះនៅរហូតដល់សព្វថ្ងៃនេះ ហើយគេគោរពរាប់ឣនចច្រើនណាស់ គ្រឿងសំណែនឣ្នកតានោះរបស់ឣ្វីក៏សែនបាន។ ឣ្នកតានោះគ្មានពេលឡើងទេ តែបើកាលណាមានកើតជំងឺក្នុងស្រុក ទើបគេបបួលឣ្នកស្រុកជិតខាងទាំងឣស់មករៀបដារឧទ្ទិសឱ្យឣ្នកតានោះ និងបានជាសះស្បើយទៅ។ ឯរឿង
រាវឣំពីឣ្នកតាវត្តកៀនស្វាយក្នុងនេះគឺតែប៉ុណ្ណេះ សូមព្រះបាទម្ចាស់ជ្រាប។
ក្បាលកោះថ្ងៃ ១៣ ឧកតូប ឆ្នាំ១៩៤៦
មេឃុំ
