រឿង អ្នកតាឣង្គព្រៃមាស ខេត្តតាកែវ

  • Print

 

 

 

សូមតបសេចក្តីសួរនៃក្រុមជំនុំរងរួបរួមលទ្ធិទំនៀមទម្លាប់តាមប្រការដូច មានខាងក្រោមនេះ!

ពាក្យថា “អ្នកតា” គឺជាពាក្យដែលឣ្នកស្រុកហៅរកដោយសេចក្តីគោរពមិនចេញឈ្មោះ។

អ្នកតាមាននៅច្រើនកន្លែង មានរោងធំខ្លះ តូចខ្លះ ជាទីឣាស្រ័យនៃអ្នកតាទាំងនោះ មានឈ្មោះផ្សេងៗគ្នា មានឫទ្ធិឣំណាចផ្សេងៗគ្នា ដោយ   ឣានុភាពនៃទេវតាទាំងនោះ តែសូមលើកតួយ៉ាងអ្នកតាមួយឈ្មោះ «អ្នកតា  ឣង្គព្រៃមាស» នៅក្នុងឃុំឣង្គខ្នុល ស្រុកទ្រាំង (តាកែវ) អ្នកតានេះមាន       ឣំណាច និងមហិទ្ធិឫទ្ធិច្រើន មានរោងប្រក់ក្បឿងតូច១ ទទឹង៣ម បណ្តោយ៣ម កម្ពស់៤ម២០ នៅក្រោមផ្ទាប់រុក្ខជាតិដ៏ធំ លើទួលដ៏ខ្ពស់ មានព្រៃស្រោងព័ទ្ធជុំជិត ជាទីរហោឋានស្ងាត់ ។ អ្នកតានេះកើតឡើងមានចម្ងាយដោយស្មាន(៣០០ឆ្នាំ?)មកហើយ តែកាលដើមឡើយមានរូបព្រះន្រាយ វិចិត្រពីថ្មល្អស្អាត ជាតួអ្នកតា ទើបចម្ងាយដោយស្មានជាង៨០ឆ្នាំមកហើយ ។ បាត់បង់រូបភាពឣ្នកតានេះទៅ ពុំដឹងហេតុឣ្វី ហើយអ្នកស្រុកបានដុំថ្មតម្កល់ទុកជាតំណាងអ្នកនោះដរាបសព្វថ្ងៃ។ តែគ្មានសិលាចារឹកសាវតាពីរឿងនេះទុកទេ។ សូម្បីដូច្នេះអ្នកតានេះនៅតែមានឫទ្ធិឣំណាចកាចពូកែ ធ្វើគេដែលខ្លួនទាស់ចិត្តជាញឹកញយ ។ នៅដងព្រៃដែលឣ្នកតានេះស្ថិតនៅ គ្មានជនណាហ៊ានចូលកាប់ឈើព្រៃយកដោយឣំពើចិត្តបានទេ បើមានជនណាបំពារបំពាននឹងមានគ្រោះឈឺចាប់ជាទម្ងន់ច្រើននៅសេចក្តីស្លាប់ ។ ពុំសូវទទួលឣង្វរជឿពាក្យបន់ស្រន់ជនណាឡើយ។ អ្នកតានេះកាលពីបុរាណមានរូបប្រុសជាតិមនុស្ស អ្នកស្រុក នៅនោះសម្រាប់ចូលរូប ឬទទួលក្រយាបូជាពីអ្នកធ្វើខុស លុះតមករូបនោះជរាស្លាប់បាត់ទៅ ក៏គ្មានរូប ចូលដរាបសព្វថ្ងៃនេះ។ ឯជនអ្នកស្រុកនៅជុំវិញអ្នកតានោះ តែងមានធ្វើពិធីលើកជោគជ័យថ្វាយអ្នកតា នៅឱកាសខែចេត្ររៀងរាល់ឆ្នាំ មានធ្វើឣាហារចំណីគឺ ជ្រូក១ មាន់១គូ ទា១គូ មានភ្លេងខ្មែរ ១វង់់ លេងកំដរជាកម្សាន្ត ហើយបណ្ដាជនទាំងប៉ុន្មានតែងទៅជួបជុំគ្នា សុំបន់ស្រន់ផ្ទាល់មាត់រៀងខ្លួន លាពាក្យសំដី សូមសិរិសួស្តីផុតពីជំងឺគ្រោះកាលក្នុងឆ្នាំថ្មីដែលមានក្នុងបច្ចុប្បន្ននេះតែប៉ុណ្ណោះ។ បើជននោះពុំបានធ្វើពិធីដូចពោលហើយនេះទេ តែងមានជំងឺឈឺជានិច្ចដល់ស្លាប់ក៏មាន លុះតែបន់ស្រន់ ដូចពោលហើយទើបជាបាន អ្នកតានេះចូលចិត្តក្រយាបូជា ជ្រូក មាន់ ទា ។

ចប់